Na zijn terugkeer uit Afghanistan neemt oorlogsveteraan Jack Morgan het detectivebureau over van zijn vader, die in de gevangenis beland is. Hij omringt zich met de beste krachten uit onder andere de forensische psychiatrie en de computertechnologie. Het lab van forensisch specialist Seymour Kloppenberg speelt een cruciale rol in het succes van Private Investigations. Hier wordt bv. gebruik gemaakt van de teleforensische methode: via satelliet stuurt men video-opnamen van de plaats delict rechtstreeks naar het lab, waardoor tijd en geld worden bespaard en vervuiling van de sporen wordt voorkomen.
Jack Morgan en zijn team houden zich pro Deo bezig met de zaak van een seriemoordenaar, een psychopaat die verschillende methodes gebruikt, wat zeldzaam is. De meeste moordenaars van dat type hebben een patroon waaraan ze zich houden. Dat patroon zegt iets over de stemming waarin ze verkeren en misschien ook iets over hun persoonlijkheid. De seriemoordenaar in kwestie neemt steeds memorabilia mee: een rijbewijs, een haarlok, een contactlens, een slipje, een ring. Wanneer hij een e-mail naar de burgemeester van Los Angeles stuurt, ondertekend met Steemcleena, waarin hij vertelt waar de trofee van de recente moord zich bevindt, wordt de druk steeds groter. Gelukkig is Private beter dan de politie, want zij hoeven zich niet aan regels en procedures te houden. Tegelijk houdt Jack zich bezig met de moord op Shelby, een vroegere vriendin, die met zijn jeugdvriend is getrouwd. Onmiddellijk vraagt hij zich af of Andy zijn vrouw heeft vermoord. Dit was immers niet zomaar een afrekening, maar iets persoonlijks. Misschien is het wel de bedoeling dat Andy de schuld zou krijgen? En alsof dat nog niet genoeg is, wordt Jack gecontacteerd door een oom die hem inlicht over geknoei met American footballwedstrijden, waardoor een hoop mensen heel veel geld zijn kwijtgeraakt. Private Investigations neemt gelukkig de beste mensen in dienst, weliswaar tegen een hoge prijs, die lange dagen en spannende klussen verwachten en opereren vanuit hun eigen besef van wat recht of krom is.
Ook in Private doet James Patterson een beroep op coauteur Maxine Paetro. Haar inbreng is nog steeds niet duidelijk, maar misschien is het wel haar verdienste dat protagonist Jack Morgan meer psychologische diepgang krijgt dan de hoofdpersonages uit Pattersons vorige thrillers. Als piloot is Morgan een van de weinigen die levend uit zijn gecrashte helikopter is gekomen. Hierdoor kampt hij met een immens schuldgevoel, dat zijn dromen overheerst. Bovendien wordt hij dagelijks opgebeld door een stem die vervormd is door een elektronische filter: ‘Jij bent dood’. Qua structuur krijgen we het beproefde Pattersonrecept: 124 hoofdstukjes, een proloog en een epiloog. Ook dartelen er weer bekende societyfiguren, van Matt Damon tot Bill Clinton, over de bladzijden.
[Myriam Bellens] Verberg tekst

Voormalig helikopterpiloot Jack Morgan neemt van zijn corrupte vader diens beveiligings- en detectivebureau Private over. Jack wil het anders aanpakken dan zijn vader en investeert in integriteit, bekwame medewerkers en de allermodernste apparatuur. Dan krijgt hij drie zaken tegelijk te behandelen: een seriemoordenaar die het op schoolmeisjes heeft voorzien, de moord op de vrouw van zijn beste vriend en fraude in de wereld van football, waarin zijn oom Fred een belangrijk man is. Maar Jack wordt gekweld door zijn oorlogstrauma (Afghanistan) en een geheimzinnige beller. Bovendien heeft hij het moeilijk met zijn relaties. In 124 korte hoofdstukken wordt het verhaal supersnel verteld, waarbij de verhaallijnen goed worden vastgehouden. Het personage Jack Morgan wordt psychologisch uitgewerkt, andere personages blijven wat vlak. Het boek leest gemakkelijk en je blijft benieuwd naar de uiteindelijke afloop. Degelijk vakwerk, maar niet echt verrassend of oorspronkelijk. Paperback, vrij kleine druk. Verberg tekst