De ik-figuur in de debuutroman van de Antwerpse dichter Max Temmerman (1975) is 14 wanneer zijn ouders worden doodgereden door een dronken bestuurder. Zijn oudere zus Marianne, gehuwd in een steenrijke familie doch al vroeg weduwe geworden, zal zich over haar broer ontfermen. Ze betrekken een riante woning met een ruime tuin en coniferen. Af en toe krijgen ze bezoek van de oudste zus van hun vader, tante Lia, alias OuiOui, gehuwd met de rijke Brusselse zakenman, nonkel Paul. De ik-figuur is niet zo ‘geld-minded’ en heeft maar één ambitie: literair vertaler worden. Marianne blijkt te lijden aan een ziekelijke achtervolgingswaan, een paranoia die steeds ernstiger proporties aanneemt. In deel 2 van het boek is de ik-figuur uitgeweken naar het stadje Helena, in Montana (VS), om als au pair te zorgen voor de twee kinderen van een Belgisch gezin. Dit loopt uit op een catastrofe. In deel 3 is de ik-figuur opnieuw in België en krijgt het verblijf bij zijn zus een totaal onverwachte wending en climax. Biedt 142 pagina’s leesplezier, waarbij de dichter nooit ver weg is. Slow reading, kuieren, zonder haast. Schitterend verteld. Verberg tekst