Het eind is ons begin
×
Het eind is ons begin
Besprekingen
Na de vloed
Roman. Een baby die 'Z' heet komt ter wereld op het moment dat Londen onder water loopt.
Zwanger zijn is 'ongekend vreemd en heftig en transformerend', schreef Maggie Nelson in haar essay De argonauten - een observatie die de Engelse dichteres Megan Hunter lijkt te onderschrijven in haar prozadebuut Het eind is ons begin. Een naamloze moeder baart een kind, dat de naam Z meekrijgt. De personages moeten het stellen met een voorletter in deze korte roman. Hunter schrijft in paragrafen van hooguit vijf regels, tussendoor staan witregels. De bladspiegel doet denken aan die van een prozagedicht.
Z maakt zijn entree op een apocalyptisch moment: Londen loopt onder water, net als grote delen van het omliggende land. Hunter geeft geen uitleg, ze focust op de vader, de moeder, het kind. Het gezin slaat op de vlucht en trekt naar de bergen. Er is geen eten, de vader moet terug naar de stad. De moeder blijft achter, keert zich af van het journaal en concentreert zich op de 'zoet ruikende stront' van het kind en 'zijn onbeheerst…Lees verder
Als een lang prozagedicht
Megan Hunter debuteerde als dichteres en dat is aan haar eerste roman af te lezen. Het eind is ons begin (een niet helemaal bevredigende vertaling van The End We Start From) leest als een lang prozagedicht. De alinea's bestaan dikwijls uit slechts één zin; plukjes van drie, vier alinea's drijven als teksteilandjes door het boek.
In de eerste alinea deelt de naamloze vertelster ons mee dat ze op het punt van bevallen staat. Haar partner, die net aan het bergbeklimmen is, stuurt enkele vrienden langs om haar bij te staan. In grimmig, beeldend proza beschrijft de vertelster hoe de mannen naar haar kijken of ze 'een onderuitgezakte, achterdochtige gorilla met een hangbuik' is. 'Af en toe reiken ze me een banaan aan.'
Dan breken haar vliezen. 'Ik grom steeds meer, tot ik ontwaterd ben en een poel van mezelf langzaam uitdijt tot voorbij mijn tenen.'
De bevalling is nog maar nauwelijks achter de rug of het journaal bericht over een overstroming als nooit tevoren die Londen onbewoonbaar heeft gemaakt en grote delen van Engeland onder water zet. De vertelster, haar inmiddels weergekeerde partner R en haar baby Z vluchten noordwaarts, naar de ouders van R.
Na enige tijd blijkt de maatschappij dermate ontwricht dat voedseltekorten het gezin tot een nie…Lees verder
Als Engeland in een niet benoemde nabije toekomst is getroffen door een mysterieuze milieuramp en het water steeds verder stijgt, is in Londen een vrouw aan het bevallen. Kort nadat zoontje Z is geboren moet ze vanwege dat stijgende water met man R vertrekken. Ze rijden naar de boerderij in Noord-Engeland van R’s ouders, waar ze in R’s kinderkamer trekken. Als zijn ouders zijn omgekomen door de ramp en het water verder stijgt, trekken ze de grens over naar Schotland en komen in een opvangkamp. Daar houdt R het een week uit, dan gaat hij op onderzoek en belooft terug te komen. Maar het water stijgt verder, de vrouw en Z worden in bussen verder vervoerd. De vraag is of ze R zullen terugzien. De Engelse dichteres (1984), wier werk werd genomineerd voor de Bridgeport Prize, debuteert met deze korte, poëtische, goed vertaalde roman over de gevolgen van een milieuramp. Met weinig woorden beschrijft ze bewust vaag, erg mooi de impact van de ramp die wel het leven totaal ontwricht, maar ook d…Lees verder
-
Joris Vermeulen