De bejaarde Eileen Dunlop kijkt terug op haar leven. In 1964 woonde ze, toen 24 jaar oud, na de dood van haar moeder bij haar vader, een gepensioneerd politieman in New England, die door zijn drankverslaving steeds meer haar kind werd. In de week voor Kerstmis 1964 voelde ze zich erg eenzaam, werkte als secretaresse in een gevangenis voor jongens, was verliefd op een beveiligingsman die haar gevoelens niet beantwoordde, en haar enige kick haalde ze uit het plegen van winkeldiefstallen. Ze wilde dolgraag weg, bijvoorbeeld naar New York. Toen een nieuw staflid, de knappe, kleurrijke Rebecca arriveerde, raakte Eileen bevriend met haar, werd verliefd en hoopte een toekomst te forceren, maar Rebecca had haar eigen agenda. Van de Amerikaanse auteur (1981) van Iraanse en Kroatische afkomst verschenen eerder losse verhalen en een korte roman. ‘Eileen’, die op de shortlist van Man Booker Prize 2016 stond, geeft een boeiend, indringend beeld van Eileen en haar leven. Het goed opgebouwde verhaal neemt in de slotfase een zeer verrassende, goed uitgewerkte wending.