Initiatiefneemster Tine Marie Van Damme ontving via ‘Postkantoor 00/00/00’ teksten van mensen die een verlies hebben geleden en vroeg twaalf kunstenaars -behalve Van Damme kreeg telkens slechts één van hen een bijdrage onder ogen- er een illustratie bij te maken. De visuele uitwerkingen, alle figuratief en symbolisch geladen, plus eenvoudige poëzie van o.a. Dirk Terryn, Els Verbeten en Eve Schippers én een enkele brief vormen de inhoud van deze uitgave. In stilistisch opzicht passen de onderdelen goed bij elkaar. Dat zo gauw na de eerste editie, uit 2022, een eveneens uitstekend verzorgde opvolger kon verschijnen, suggereert dat er een markt bestaat voor een dergelijk idee. Enkele treffende verzen zijn: “Jij schreef vertrouwen. Ik las je graag.” en “soms breekt de tijd in stukken / zou ik haar willen lijmen / tot jou / en verder”. Net als vorige keer toont de kwaliteit een grillig verloop. Dat zal veel lezers echter, op zoek immers naar troost, niet of nauwelijks deren. De beste bijdragen ontstijgen de centrale thematiek en kunnen dus ook onafhankelijk gewaardeerd worden.